 |
|  | ||
Mangiennes, april 2005. `Zo dus jullie hebben een hotel… in noord Frankrijk? Is daar wat te doen, dan ?´ De lange fysiotherapeut in Dijkzigt keek ons quasi smalend aan. `Niets mijnheer, helemaal niets !´ Ik moest denken aan mijn eerste kennismaking met de burgemeester in Mangiennes. `Il faut comprendre, monsieur Van Putten, il n´y a rien a Mangiennes. Rien du tout, heil !´, hield zij mij voor. In Mangiennes is helemaal niets. Hier zouden wij op onszelf aangewezen zijn. Hier zouden wij onszelf tegenkomen. 10 April 2004 - 10 april 2005; wij genieten meer dan een jaar (2009: nog steeds). Nederland 41.000 km² & 16.300.000 inwoners = 398 mensen per vierkante kilometer. België 31.000 km² & 10.400.000 inwoners = 335 mensen per vierkante kilometer. La Meuse (departement 55 van Frankrijk) 6.200 groene km² & 192.200 inwoners = 31 mensen per vierkante kilometer. Mangiennes heeft 352 inwoners waaronder een bakker en Ducentre´s echtpaar. Nee, druk is het niet in La Meuse en iets als een Efteling is er ook niet te vinden. Onze attractie is het grote niets. Rust & ruimte, natuur & cultuur. Stilte, absoluut geen herrie. Stilte, soms bijna kloosterlijke rust. Als je uit de Randstad komt of uit de grootsteden van België, heb je een dag nodig om te wennen. Om je onrust kwijt te raken. Om te ervaren dat je een tikkende klok echt kunt horen. Om te leren dat herrie gemaakt wordt door vogeltjes, door ijverige zwaluwen of een irritante haan. Of door klagende koeien. Wandelen, rennen, fietsen… Erop uitgaan, op onderzoek … Wees van harte welkom. André. | ||||
deze pagina wordt u aangeboden door
Tekst en foto´s: © 2005-2025 André van Putten. De tekst en/of de foto´s mogen niet worden gebruikt of opgeslagen zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur. | ||||
 |  |
